Moça,
Esse é bem diferente dos que você já leu até agora e um dos meus preferidos. Inicialmente, ele não tinha título, como uma boa parte do que escrevo, às vezes o título é a parte mais difícil. Um amigo leu e achou que lembrava 1984, o livro. Na hora, achei que não tinha nada a ver, mas como atenção a esse amigo - procuro ser muito atencioso com meus amigo, sei do valor de cada um deles - acabei pondo 1984 à guisa de título e hoje ele me parece adequadíssimo.
E o "Krypton", leu? Você é a terceira pessoa a ler um de meus poucos contos, sua opinião é importantíssima para mim. Estou pensando seriamente, depois de tudo o que você me disse, em registrá-los, a Biblioteca Nacional do Rio de Janeiro faz isso, já peguei até o formulário na internet. E depois do registro feito, quem sabe até tentar algo no sentido de publicá-los. Sei lá. Sua opinião "insuspeita" me animou.
Cheguei hoje da casa de viagem, foram só dois dias, estou tentando multiplicar meu desconforto por dez e tentar imaginar a sua situação em janeiro.
Vou torcer por você. Como torci para que você passasse no concurso, como torci - e fiquei muito feliz quando isso se deu - para que você escolhesse o seu santo lugar.
Uma excelente passagem de ano, Moça. De alguém que te quer muito bem.
Moço (ou prefere Rapaz, na sua tentativa de tornar mais impessoal?)
Esse é bem diferente dos que você já leu até agora e um dos meus preferidos. Inicialmente, ele não tinha título, como uma boa parte do que escrevo, às vezes o título é a parte mais difícil. Um amigo leu e achou que lembrava 1984, o livro. Na hora, achei que não tinha nada a ver, mas como atenção a esse amigo - procuro ser muito atencioso com meus amigo, sei do valor de cada um deles - acabei pondo 1984 à guisa de título e hoje ele me parece adequadíssimo.
1 9 8 4
Ο μόλυβδος απειλεί τα κεφάλια μας και πάλι
Και είναι καιρός για φτερωτό τερμίτες.
Εμείς προστατεύουμε τους εαυτούς μας σε μας από πηλό
Καταπίνεται από τα κτήριά μας.
Παίρνουμε τον καφέ μας, αδύναμη και πικρή,
Σκέφτεστε σωματώδης καραμέλα.
Αφροί από λύσσα
Σε κολάρα μας αόρατα δεσμά
(Οι συνδεδεμένοι αυχένα και το λαιμό)
Κι έτσι ακόμα και αδύνατο να σπάσει.
Γαμώτο να περάσει η ώρα,
Ακριβώς για να δει αν το ραβδί αυξάνεται ακόμα,
Αν η απόλαυση εξακολουθεί να μας παρέχει 15 λεπτά ψευδών στοργή.
Ομπρέλες μας είναι ανοιχτή στο δωμάτιο
Και τα κουνούπια διασπείρουν εμβοές σας
Και η περίοδός σας μας έχουν μολυνθεί.
Μέρος του ιδρώτα μας σε embosteia,
Μια άλλη στάζει και πλημμύρισαν όροφο μας,
Και οι περισσότεροι, εξατμίζεται,
Δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα κολλώδη ομίχλη στους πνεύμονές μας.
Εμείς πατήσαμε και πάλι.
Όχι από την επιθυμία,
Και ναι για να κρατήσει σαφείς και καθιέρωσε
Η σχέση της κυριαρχίας και της καταπίεσης:
Όπως μονομάχους οι οποίοι γνωρίζουν ελάχιστα ο ένας τον άλλον
Αλλά κάποιος θα ξέρει που προκαλούν το θάνατο του άλλου.
Υπάρχει ένα καρναβάλι των βρώμικα πιάτα
Screaming ουρήσει στο νεροχύτη, όπου
Για τον φόβο να πέσουν στην άβυσσο
Αυτό βλαστήσει στον καθρέφτη στο μπάνιο μας.
Κραυγών, που μεταναστεύουν σε ψυχρότερες περιοχές,
Αυτή τη φορά του έτους,
Για συνεχή λέβητα μας
Χτύπημα στα παράθυρα προσπαθώντας να κάνουν τις φωλιές σε λαβύρινθους μας.
Mail προσπαθεί
Κυνήγησαν μακριά από το γαύγισμα του θλίψεις μας,
Μετάβαση περιβάλλεται αγωνίες κάτω κατώφλι μας
Και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και οι πωλητές της Avon
Θα χαλάσει την Κυριακή το γεύμα μας.
Εμείς πατήσαμε και πάλι.
Δεν έχει να αποδείξει την αξία μας,
Κάθε απόλαυση που προκλήθηκε από την άλλη
Είναι ένα παράδειγμα της προσωπικής δύναμης,
Μια ποινή που πρέπει να ζει μαζί.
Το φαγητό αναπαράγει, μεγαλώνει,
Διασπάται και δημιουργεί Poltergeisters στο ψυγείο μας.
Δική του δέρματος μας, λιπόσαρκος και καουτσούκ,
Λειτουργεί ως ένα ζωντανό,
Σε έναν αθέμιτο ανταγωνισμό με τα ακάρεα του γένους Klingon.
Radio παίζει Melchior,
Λευκά περιστέρια τρώνε τα ερείπια του σαπίζοντας σάρκα
Και pelancas απορρίφθηκε από κρεοπωλεία
Και τότε αφοδεύσει στηθαία των ζωονόσων στη μνήμη μας.
Εμείς πατήσαμε και πάλι.
Όχι για να δημιουργήσετε τη ζωή,
Αλλά για να κοροϊδεύει και να μειώσει την αυτό.
Σε χώνεται και την εκδορά και δύο πέτρες πυριτόλιθο
Πυρετογόνων ουσιών ή ξερά κλαδιά.
Φλεγμονή,
Έχουμε χάσει κατάρα και οι γαμέτες μας
Εγκατάλειψη τους και επάλειψη τους με το πρόσωπο του Θεού.
Ανεβαίνω το συρματόσχοινο
Το ασανσέρ έπεσε στα έντερά μας
Και για να απομονώσει τον εαυτό μου στη σοφίτα μου παράλληλων διάσταση.
Ανοίγω φεγγίτες μου
Περιμένω από την πλημμύρα του οπίου
Τι γονιμοποιήσει μου τους νευρώνες massapé
Σε αυτό το μοναχικό κελί το οποίο είναι το δικό μου κρανίο:
Είμαι εαυτό μου ταινία.
Και είναι καιρός για φτερωτό τερμίτες.
Εμείς προστατεύουμε τους εαυτούς μας σε μας από πηλό
Καταπίνεται από τα κτήριά μας.
Παίρνουμε τον καφέ μας, αδύναμη και πικρή,
Σκέφτεστε σωματώδης καραμέλα.
Αφροί από λύσσα
Σε κολάρα μας αόρατα δεσμά
(Οι συνδεδεμένοι αυχένα και το λαιμό)
Κι έτσι ακόμα και αδύνατο να σπάσει.
Γαμώτο να περάσει η ώρα,
Ακριβώς για να δει αν το ραβδί αυξάνεται ακόμα,
Αν η απόλαυση εξακολουθεί να μας παρέχει 15 λεπτά ψευδών στοργή.
Ομπρέλες μας είναι ανοιχτή στο δωμάτιο
Και τα κουνούπια διασπείρουν εμβοές σας
Και η περίοδός σας μας έχουν μολυνθεί.
Μέρος του ιδρώτα μας σε embosteia,
Μια άλλη στάζει και πλημμύρισαν όροφο μας,
Και οι περισσότεροι, εξατμίζεται,
Δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα κολλώδη ομίχλη στους πνεύμονές μας.
Εμείς πατήσαμε και πάλι.
Όχι από την επιθυμία,
Και ναι για να κρατήσει σαφείς και καθιέρωσε
Η σχέση της κυριαρχίας και της καταπίεσης:
Όπως μονομάχους οι οποίοι γνωρίζουν ελάχιστα ο ένας τον άλλον
Αλλά κάποιος θα ξέρει που προκαλούν το θάνατο του άλλου.
Υπάρχει ένα καρναβάλι των βρώμικα πιάτα
Screaming ουρήσει στο νεροχύτη, όπου
Για τον φόβο να πέσουν στην άβυσσο
Αυτό βλαστήσει στον καθρέφτη στο μπάνιο μας.
Κραυγών, που μεταναστεύουν σε ψυχρότερες περιοχές,
Αυτή τη φορά του έτους,
Για συνεχή λέβητα μας
Χτύπημα στα παράθυρα προσπαθώντας να κάνουν τις φωλιές σε λαβύρινθους μας.
Mail προσπαθεί
Κυνήγησαν μακριά από το γαύγισμα του θλίψεις μας,
Μετάβαση περιβάλλεται αγωνίες κάτω κατώφλι μας
Και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και οι πωλητές της Avon
Θα χαλάσει την Κυριακή το γεύμα μας.
Εμείς πατήσαμε και πάλι.
Δεν έχει να αποδείξει την αξία μας,
Κάθε απόλαυση που προκλήθηκε από την άλλη
Είναι ένα παράδειγμα της προσωπικής δύναμης,
Μια ποινή που πρέπει να ζει μαζί.
Το φαγητό αναπαράγει, μεγαλώνει,
Διασπάται και δημιουργεί Poltergeisters στο ψυγείο μας.
Δική του δέρματος μας, λιπόσαρκος και καουτσούκ,
Λειτουργεί ως ένα ζωντανό,
Σε έναν αθέμιτο ανταγωνισμό με τα ακάρεα του γένους Klingon.
Radio παίζει Melchior,
Λευκά περιστέρια τρώνε τα ερείπια του σαπίζοντας σάρκα
Και pelancas απορρίφθηκε από κρεοπωλεία
Και τότε αφοδεύσει στηθαία των ζωονόσων στη μνήμη μας.
Εμείς πατήσαμε και πάλι.
Όχι για να δημιουργήσετε τη ζωή,
Αλλά για να κοροϊδεύει και να μειώσει την αυτό.
Σε χώνεται και την εκδορά και δύο πέτρες πυριτόλιθο
Πυρετογόνων ουσιών ή ξερά κλαδιά.
Φλεγμονή,
Έχουμε χάσει κατάρα και οι γαμέτες μας
Εγκατάλειψη τους και επάλειψη τους με το πρόσωπο του Θεού.
Ανεβαίνω το συρματόσχοινο
Το ασανσέρ έπεσε στα έντερά μας
Και για να απομονώσει τον εαυτό μου στη σοφίτα μου παράλληλων διάσταση.
Ανοίγω φεγγίτες μου
Περιμένω από την πλημμύρα του οπίου
Τι γονιμοποιήσει μου τους νευρώνες massapé
Σε αυτό το μοναχικό κελί το οποίο είναι το δικό μου κρανίο:
Είμαι εαυτό μου ταινία.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
E o "Krypton", leu? Você é a terceira pessoa a ler um de meus poucos contos, sua opinião é importantíssima para mim. Estou pensando seriamente, depois de tudo o que você me disse, em registrá-los, a Biblioteca Nacional do Rio de Janeiro faz isso, já peguei até o formulário na internet. E depois do registro feito, quem sabe até tentar algo no sentido de publicá-los. Sei lá. Sua opinião "insuspeita" me animou.
Cheguei hoje da casa de viagem, foram só dois dias, estou tentando multiplicar meu desconforto por dez e tentar imaginar a sua situação em janeiro.
Vou torcer por você. Como torci para que você passasse no concurso, como torci - e fiquei muito feliz quando isso se deu - para que você escolhesse o seu santo lugar.
Uma excelente passagem de ano, Moça. De alguém que te quer muito bem.
Moço (ou prefere Rapaz, na sua tentativa de tornar mais impessoal?)
Nenhum comentário:
Postar um comentário